Bölgelere Göre USDA Bitki Sertlik Bölgesi Haritaları

Bitki Sertliği Bölgeleri Nedir?

USDA Bitki Sertlik Bölgesi haritası, bahçıvanların ve diğer üreticilerin yerel iklimlerine uygun bitkileri seçmelerine yardımcı olan yaygın olarak kullanılan bir referanstır. Her bölge ortalama minimum yıllık sıcaklıkla tanımlanır; Başka bir deyişle, tipik bir yılda ne kadar soğuk olur. Sertlik terimi, bir bitkinin yılın en soğuk döneminde hayatta kalma olasılığını ifade eder. Örneğin, bir bitkinin "5. bölgeye dayanıklı" olduğu söylenirse, -20 derece F'ye kadar düşük sıcaklıklarda hayatta kalabileceği anlamına gelir, bölge-5'deki minimum yıllık sıcaklık.

Yaygın olarak büyüyen bölgeler veya dikim bölgeleri olarak adlandırılan sertlik bölgelerinin, müjde değil, tavsiye olarak alınması amaçlanmaktadır. En önemli olan, bir bitkinin bulunduğu mikroiklimattır. Örneğin, 5. bölgede yaşamış olsanız bile, mülkünüzde ortalama 5. bölgeden daha sıcak kalan alanlar olabilir, böylece bu daha sıcak alanlarda bir 6. bölge bitkisi yetiştirmek mümkün olabilir. Sonunda, bitkiler size neyin işe yarayıp neyin yaramadığını söyler ve siz denemeden asla bilemezsiniz.

Kuzeydoğu ABD Büyüyen Bölgeleri

USDA ekim bölgelerinin amaçları için, "Kuzeydoğu" nun anlamı, günlük konuşmalarda kullanılma biçiminin ötesine biraz genişletildi. Sadece New England eyaletlerinden ve New York'tan ibaret değildir. Aksine, güneye Virginia'ya ve Batı'ya Michigan'a kadar uzanır.

Yalnız Massachusetts (bölge olarak nispeten küçük bir devlet) beş farklı yetiştirme bölgesi (3 ila 7) içerir. Michigan, New York, Vermont, New Hampshire ve Maine’in kuzey bölgeleri, kıta ABD’ndeki en soğuk yamaları içermektedir.

Güneydoğu ABD Büyüyen Bölgeleri

Güneydoğu bölgesi sınırları içinde, bahçıvanlar öncelikle 6 ile 10 arasında büyüyen bölgelerle karşılaşacaklardır. Ancak, Florida'nın en uç güney ucu bir derece daha yüksektir. Diğer bölgelerde olduğu gibi, yükseklik arttıkça rütbeli bir şekilde aşağıya doğru ateş eder - bu bölge Smoky Dağları'na ev sahipliği yaptığı için oldukça alakalı bir faktördür.

Güneydoğudaki bahçıvanlar genellikle aşırı killi topraklar tarafından zorlanır. Bu zorlukla karşı karşıya kalırsanız, toprak değişikliklerine ek olarak, killi toprağı tolere eden bitkileri seçmeyi düşünebilirsiniz.

Güney-Orta ABD Büyüyen Bölgeleri

Coğrafi olarak Teksas tarafından egemen olan bu bölge, iklimde aşırı uçlara maruz kalır. Körfez Kıyısı boyunca kalan bölgeler sıcak ve nemli olma eğilimindedir. Texas Panhandle sıcak ve kurak, çünkü tarihi bir Route 66 seyahatinde bölgeyi dolaşan herkes iyi biliyor.

Güneybatı ABD Büyüyen Bölgeleri

Tek başına Kaliforniya, insanların ayrı devletlermiş gibi "Kuzey Kaliforniya" ve "Güney Kaliforniya" olarak adlandırdığı çok çeşitli bir iklime sahiptir. Ama bu burada bitmedi. Sierra Nevada dağları ve Mojave Çölü neredeyse farklı gezegenlere benziyor.

İklimdeki Stark kontrastlar, güneybatı genelinde, Colorado'nun zirvelerinden (bölge 3), güney New Mexico, Arizona ve Kaliforniya'nın (10. ve 11. bölgeleri) yanan çöllerine kadar uzanan hikaye çizgileridir. Bu güney bölgelerdeki aşırı yüksek sıcaklıkların yanı sıra, bitki yetiştiricileri, caliche toprağı tarafından oluşturulan zorluklarla karşı karşıya kalabilirler.

Kuzeybatı ABD Büyüyen Bölgeleri

Kuzeydoğu gibi, Kuzeybatı da USDA'nın büyüme bölgeleriyle bağlantılı olarak kullanıldığında biraz genişletilmiş bir anlam kazanıyor. Bu nedenle, işitme duyusu Pasifik Kıyısı kesiminin (Seattle, söylenen) yağışlı havasının görüntülerini çağrıştırıyorsa, düşüncenizi biraz ayarlamanız gerekecektir. Büyüme bölgeleri açısından, bu bölge doğuya Montana ve Wyoming'e kadar uzanıyor - "yağmurda şarkı söylemek" için çok az bilinen bir bölge.

Kuzey-Orta ABD Büyüyen Bölgeleri

Kuzey-Orta bölgesi soğuk havalarda yetişen bölgeler (3 ila 5) hakimdir, sadece dördüncü güneydeki aşırı kuraklık daha misafirperver bir iklime sahiptir (6. ve 7. bölgeler). Bölgenin kuzeydoğu kısmı batı Büyük Göller ile bitişiktir.

Büyümenizi Genişletmek için Mikroiklim Kullanma

Tanım olarak, bir mikroklimat, genel alanın iklimi ya da makroslimatın zıt olduğu bir alandaki küçük, spesifik bir yerin iklimidir. Genel alanın iklimi, USDA bitki sertliği bölgesi ile gösterilir.

Başlangıçta bahçıvanlar genellikle standart USDA bölgesine göre dikim yapmalıdır. Bununla birlikte, eğer mikro iklimlerden nasıl yararlanılacağını biliyorsanız, bir sonraki en sıcak bölgeden bitki yetiştirmek mümkündür. Bu deneyseldir ve her zaman başarılı değildir, ancak kartlarınızı doğru oynarsanız, bitki seçiminde standart bölgesel tercihleri ​​genişletebilirsiniz.

Örneğin, sert rüzgâr ve donlardan korunan bir avluda güneşli bir kuytu bir mikro iklimlendirir: Oradaki sıcaklık bazen bahçenizde başka bir yerde olduğundan daha yüksek kalır. Bu tür mikro iklimler, bölgeniz için çok hassas olduğu düşünülen bitkilerle deneme yapmak için mükemmeldir. Diyelim ki 5. bölgede bahçecilik yaptığınızı ve büyümek istediğiniz bitkinin yalnızca 6. bölgeye dayanıklı olduğunu söyleyelim. Güneşli, korunaklı bir kuyunun mikro iklimi içinde yetiştirmeyi deneyin. Böyle bir mikro iklimlendirme bitkileri sertleştirmek için harika bir yer olabilir.

Mikro iklimler ayrıca genel alandan daha soğuk olabilir. Örneğin, bir toprak parçası alçak bir noktada (tepelerin eteğinde) oturursa, oraya soğuk hava yerleşebilir. Bölgenizde bir don uyarısı olduğunda geceleri, bunlar genellikle donla en çok etkilenen noktalardır. Orada yetiştirdiğiniz herhangi bir hassas bitki dondan zarar görebilir. Bu yüzden - birçok yeni bahçıvanın dehşeti yüzünden - bir peyzajın bir bölgesindeki bitkiler, diğer bitkilerin (bahçenin diğer alanlarında) iyi bir şekilde hayatta kaldıkları don ile öldürülebilir. Don hasarı çok lokalize bir fenomen olabilir.

Mikroklimatların sadece ortam sıcaklığından ve atmosferik koşullardan daha fazlası olduğuna dikkat edin. Teknik olarak, bahçenizin tam güneş alan bir alanı, tam gölgenin hüküm sürdüğü bir mikro iklimlendirme olarak kabul edilebilir. Benzer şekilde, manzaradaki kuru toprağa sahip lekeler, ıslak toprağa sahip lekelere göre (orada ne yetiştireceğiniz açısından) farklı şekilde ele alınır.

Stratejik olarak yerleştirilmiş bir yapıya veya ekime sahip bir mikroklimat oluşturmak mümkündür. Örneğin, bir bahçe duvarının etrafına bir duvar örgüsü inşa etmek, mikroklimat yapmak için mükemmel bir yoldur. Duvar kaynağı sadece barınak sağlamakla kalmaz, aynı zamanda gündüz sıcaklığını korur ve depolanan sıcaklığı gece boyunca yayar ve hemen alanı daha sıcak tutar. Mikro iklimler oluşturmak için yaygın olarak kullanılan diğer yapılar arasında ek binaları (dış mekan depolama alanları gibi), sağlam çitler ve çitleri içerir.