Leş

Leş, diğer etçil veya omnivor hayvanlar ve kuşlar için sıklıkla besin kaynağı olarak görev yapan, bir hayvanın etinin çürüyen ölümüdür. Leş olarak sınıflandırılmak üzere, hayvan, onu tüketen aynı hayvan tarafından öldürülemez, ancak başka bir sebepten ölmüş olması gerekir. Leş kelimesi, Latin anlamına gelen, et anlamına gelir.

Telaffuz

bakım-EEE-on
(clarion, barbar ve "feribot" ile tekerlemeler)

Kaynaklar

Leş, birçok kaynaktan gelebilir ve küçük kemirgenlerden büyük memelilere ve hatta balinalara kadar her boyutta ölü hayvanlar olabilir. Süpürücüler bir sonraki öğünlerini nereden aldıkları konusunda ayrımcılık yapmazlar. Yaygın carrion kaynakları:

• Avcı öldürür : Atılan kuş sürüleri, yalnız avcıları kovalayabilir ve öldürür. Ayrıca avcı hayvanın yoluna devam ettikten sonra terk edilmiş bir cinayetle beslenebilirler.
• Avlanma tehlikeleri : Avcıların geride bıraktıkları avlanan hayvanların iç organları veya istenmeyen parçaları, leşe uğrayan kuşlarla beslenecek. Bu, bir avcının iddia etmeden önce ölen yaralı hayvanları da içerebilir.
• Araç katliamları : Karayolları, otoyollardan ve şehirlerarası topraklardan toprak yol izlemeye kadar her yerde oluşabilir ve ayılar, rakunlar ve kuşlar da dahil olmak üzere her türlü temizleyici hayvan türü tarafından kullanılır.
• Kaza sonucu ölümler : Pencere çarpmaları, net karmakarışıklıklar veya benzeri sebepler gibi kazalardan ölen hayvanlar, leke olur.
• Doğal ölümler : Yaşlılık, hastalık, yaralanma, erken doğum veya diğer nedenlerle ölen hayvanlar, hepsinde leke olabilir.
• Sahil şeridi: Sahillerde mahsur kalan ve ölen deniz hayvanları, martı, kıyı kuşları, hint ve raptorları temizlemeye yönelik lirik hale gelir.

Leş yaşlandıkça, genellikle bakteri üremesinin neden olduğu kötü kokuya, sert kokuya eşlik eder ve et insan tüketimine uygun değildir. Bununla birlikte, hayvanlar ve kuşlar, farklı sindirim sistemlerine ve eski etlere karşı daha iyi toleranslara sahiptir ve önemli ölçüde çürümesine rağmen sık sık bir karkasla beslenebilir. Çoğu durumda, eski bir karkas kuşlar için daha da lezzetlidir, çünkü et çürüdükçe, küçük faturaların veya kuyrukların yırtılması daha yumuşak ve daha kolay hale gelir.

Leşi yiyen kuşlar

Karkaslar üzerinde çok çeşitli kuşlar beslenebilir. Düzenli olarak lirayon yiyenler olarak bilinen kuşlar şunları içerir:

• Akbabalar, akbabalar ve akbabalar
• Caracaras
• Kartallar, şahinler ve diğer yırtıcı kuşlar
• Kargalar, kuzgunlar ve diğer büyük corvids
• Martılar, skuaslar ve kırlangıçlar

Karkasın büyüklüğüne ve etrafındaki aktivite miktarına bağlı olarak, kurdeleler, güvercinler, roadrunners ve hoopoes gibi diğer her yerde yaşayan kuşlar da carrion'dan faydalanabilir. Fulmarlar dahil olmak üzere bazı deniz kuşları bile, karaya oturmuş karkaslardan leşleri temizleyebilir.

Kuşlara ek olarak, birçok böcek, memeli ve hatta Komodo ejderhaları gibi büyük sürüngenler de liraya yer. Opossumlar, çakallar ve sırtlanlar leş yiyen diğer hayvanlardır. Ancak insanlar nadiren bu karkasları yiyorlar, çünkü sadece insanların yemeleri için güvenli olmayan etleri değil, aynı zamanda birçok dini kılavuz ilkeleri ve sosyal tabular da gıda kaynağındaki leşi yasaklıyor.

Tehlikeler

Ölü leşler birçok kuş için kolay bir besin kaynağı olabilir, ancak leşe riski yoktur. Hayvanın nasıl öldüğüne ve ne kadar süre öldüğüne bağlı olarak riskler şunları içerir:

• Önceki leş yiyenlerin dışkısından aşırı bakteri, böcek veya kontaminasyon yoluyla hastalık bulaşması.
• Kuşlar kalan kurşun topaklarını yutabildiklerinde, av sakatatının kurşun kontaminasyonundan istemeden yapılan zehirlenme.
• İstenmeyen avcılar için yasadışı olarak tuzağa düşürülmüş veya böcek ilacı ile kirlenmiş bir karkas zehirlenmesi.
• Çürüyen karkas kokusu tarafından oluşturulan diğer yırtıcı hayvanların saldırıları, özellikle de gıda için rekabetin yüksek olduğu durumlarda.
• Karayollarında karkas ile beslenirken araç çarpışmalarına neden olur, kuşların çarpması da dahil olmak üzere, yemeklerinden dışarıya uçamayacak kadar doludur.

Çürüme ile beslenen birçok kuşun, bu risklerle başa çıkmak için uyarlamaları veya stratejileri vardır. Daha güçlü olan mide asitleri birçok hastalığa neden olan bakteri öldürebilir ve akbabalar gibi düzenli olarak karkaslara giren kuşlar, böcek ve bakteri istilasını en aza indirmek için genellikle çıplak yüzlere ve kafalara sahiptir. Leş yiyen küçük kuşlar sürülerde beslenebilir ve çok sayıda kişi diğer avcıların karkas devralmasını engellemeye yardımcı olabilir. Kuşlar ayrıca etleri mahsullerinde depolayarak ve daha güvenli bir yerde sindirilmeleri için hızla ayrılarak liraya boğulabilir. Ne yazık ki, kuşlar bir karkastaki kurşun kirlenmesini veya diğer toksik kirlenmeleri tespit edememektedir ve her yıl bu tür zehirlenmeler nedeniyle birçok akbaba ve büyük raptor öldürülmektedir. Kurşunsuz mühimmata geçmek bu tehdidin azaltılmasına yardımcı olabilir ve sürücüler yollarda bulunan karkasların farkında olmalı ve herhangi bir besleyici kuşa çarpmamak için yavaşlatmalıdır.

Ayrıca şöyle bilinir

Yol Kill, Karkas, Kalır, Sakatat